ارد بزرگ می گوید : سازش بر روی داشته های به یغما رفته امان ، به نام آشتی جویی و دوستی از نادانی و کم خردی ست .
ارد بزرگ می گوید : کسی که گذشت و بخشش در درونش نیست تنها نام آدم را بر خود دارد .
ارد بزرگ می گوید : کودکان برای شاد بودن ، بیش از هر چیزی به گفتگو با ما نیاز دارند .
ارد بزرگ می گوید : آیا همه باید به یک اندازه داشته باشند ؟! پایگاه مردمی همه آدمیان باید برابر باشد ؟! کسانی که اینها را می گویند یا ابلهند و یا گرگانی هستند که پوستین گوسفند به سر کشیده اند . آنگاه که عده ایی شب و روز برای رشد و بالندگی سرزمینشان تلاش می کنند از همه چیزشان می گذرند هزاران هزار نام ناشناخته در وادی های گوناگون از کیان کشور ، آزادی و مردم خویش با سینه ایی ستبر نگهبانی می کنند را چگونه می توان با کسانی یکی نمود که تنها موارد با اهمیت زندگی آنها ; زمان خواب و خوراک ، دیدار دوستان کوچه و بازار ، آخرین فیلمی که بر پرده سینماست و یا چشم و ابروی دیگری ست...
ارد بزرگ می گوید : خوشرویی هدیه ای ست ، که کادو ندارد .
ارد بزرگ می گوید : آیینی که آدمی را به گوشه نشینی وادار کند دوامی نخواهد داشت .
ارد بزرگ می گوید : آدمیان نیرومند در هنگامه آورد و پیکارهای سهمگین ، شادی هدیه می دهند .
ارد بزرگ می گوید : آنکه شادی را پاک می کند ، روان آدمیان را به بند کشیده است .
ارد بزرگ می گوید : شادی را به یکدیگر هدیه دادن شیره نوروز باستانی ایرانیان است .
ارد بزرگ می گوید : رنگ های روشن به زندگی و شادی نزدیکترند.
نظرات
ارسال یک نظر